شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۱۷

شمع آمد و گفت: چون منم دشمنِ من

کوکس که به گازی ببُرد گردنِ من

گر بُکْشَنْدم تنم بماند زنده

ور زنده بمانم بنماند تنِ من