شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۷۲

شمع آمد و گفت: بنده میباید بود

در سوز میان خنده میباید بود

سر میببرند هر زمانم در طشت

پس میگویند زنده میباید بود