شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۷۹

شمع آمد و گفت: سوز پروانه جداست

کاو را پر سوخت سوز من سر تا پاست

من بنمودم درین میان فرقی راست

فرقی روشن چنین که دارد که مراست