شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۱۶

پروانه به شمع گفت: غم بیشستی

گر سوز من و تو را نه در پیشستی

هرچند سرِ منت نبودست دمی

ای کاش که یک دمت سرِ خویشستی