شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۱۸

چون شمعِ جمال خود به پروانه نمود

پروانه ز شوقِ او فرود آمد زود

شمعش گفتا: چه بود گفت: آمدهام

تا جمله تو باشم و نمییارم بود