شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سلمان ساوجی - قطعه شمارهٔ ۸۱

دین پناها کی روا باشد که خلق از مستزاد

ملک و اسباب و زن و فرزند را مرهون کنند

سخت می‌ترسم ازین معنی که خاص و عام ملک

از تو برگردند و رو با حضرت بی چون کنند

از عوانان ممالک گردن یک تن بزن

تا خلایق خرمی از خون آن ملعون کنند

پادشاها از پی صد مصلحت یک خون بکن

پادشاهان از پی یک مصلحت صد خون کنند