شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سعدی - بخش ۲۲

چو بینی که در سپاه دشمن تفرقه افتاده است تو جمع باش و گر جمع شوند از پریشانی اندیشه کن

وگر بینی که با هم یک زبان اند

کمان را زه کن و بر باره بر سنگ