شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
رضی‌الدین آرتیمانی - غزل شمارهٔ ۶۳

آنجا که وصف آن قد و بالا نوشته‌ایم

قرار عجز خویش همانجا نوشته‌ایم

حاصل، دمی زیاد تو غافل نبوده‌ایم

یا گفته‌ایم حرف غمت یا نوشته‌ایم

از سوز اشتیاق نیارم که دم زنم

کاتش گرفته دست و قلم تا نوشته‌آیم

گر حکم سرنوشته سمعناش گفته‌ایم

ور قصد جان نموده اطعنا نوشته‌ایم

گوئی بنوش باده که عمرت شود دراز

ما خط عمر خویش به شبها نوشته‌ایم

دانیم راه راست ولی بهر مصلحت

خط الف بعادت ترسا نوشته‌ایم

شد پشت و روی نامه سیه با وجود آن

از صد هزار حرف یکی نانوشته‌ایم

ناخوانده نامه پاره کند دور افکند

نام رضی به هزره در انجا نوشته‌ایم