شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
قاآنی - شمارهٔ ۱۲۹

دایماً چون دو دست اهل دعا

هر دو پایش بر آسمان بودی

غالباً جز به گاه وجد و سماع

کف پا بر زمین نمی‌سودی