شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسیشاه نعمتالله ولی - قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۴
تو گر جمعیتی خواهی طلب کن از درون خود
که از بیرون نمیخیزد به جز گرد پریشانی
بخوان خود را ز کج رفتن دگر قرآن مخوان هرگز
که خود را بازخوانی به که قرآن جمله برخوانی
تو گر جمعیتی خواهی طلب کن از درون خود
که از بیرون نمیخیزد به جز گرد پریشانی
بخوان خود را ز کج رفتن دگر قرآن مخوان هرگز
که خود را بازخوانی به که قرآن جمله برخوانی