شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
شاه نعمت‌الله ولی - رباعی شمارهٔ ۱۱۲

رند آن باشد که میل هستی نکند

وز خویش گذشته خودپرستی نکند

در کوی خرابات مغان رندانه

می نوش کند مدام و مستی نکند