شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
شاه نعمت‌الله ولی - رباعی شمارهٔ ۱۷۱

مجنون و پریشان تو ام دستم گیر

خود می دانی آن تو ام دستم گیر

هر بی سر و پای دستگیری دارد

من بی سر و سامان تو ام دستم گیر