شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
شاه نعمت‌الله ولی - رباعی شمارهٔ ۱۷۹

بردار نقاب و می نگر آن رویش

دانی که نقاب چیست یعنی مویش

موئی ز سر زلف نگارم به کف آر

آنگه بنشین و خوش خوشی می بویش