شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
شاه نعمت‌الله ولی - شمارهٔ ۱۳۲

دهن و چشم و لبت هر سه به هم خوب افتاد

راستی خوبی تو جمله به وجه افتاده است