شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مهستی گنجوی - رباعی شمارۀ ۱۱۰

در ره چو بداشتم به سوگندانش

از شرم عرق کرد زخ خندانش

پس بر رخ زرد من بخندید به لطف

عکس رخ من فتاد بر دندانش