شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خیام - رباعی ۴۱

یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،

یک ذرّهٔ خاک و با زمین یکتا شد،

آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟

آمد مگسی پدید و ناپیدا شد.