شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خیام - رباعی ۱۱۴

هنگام سپیده‌دم خروس سحری،

دانی که چرا همی‌کند نوحه‌گری؟

یعنی که: نمودند در آیینهٔ صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری!