شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
باباافضل کاشانی - رباعی شمارهٔ ۱۰

تا گوهر جان در صدف تن پیوست

وز آب حیات گوهری صورت بست

گوهر چو تمام شد، صدف را بشکست

بر طرف کله گوشۀ سلطان بنشست