شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسیملکالشعرای بهار - شمارهٔ ۷۸ - زبان سرخ
درست گوی و به هنگام گوی و نیکوگوی
که سخت مشکل کاربست کارگفت و شنود
اگر سلامت خواهی به هر مقام، زبان
مکن درازکه آن خنجریست خون‌آلود
خموش باش، چه بسیار دیده‌ایم که داد
زبان سرخ سر سبز را به تیغ کبود