شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
ملک‌الشعرای بهار - شمارهٔ ۸ - غزل

بالای نقره زلف سیارکله پا مکن

ای نازنین بشهر شلق شوربپا مکن

مثل همه بما مکنی ابروت تروش

ابکار ر با همه بکن اما بما مگن

خون کزد چشمای تو دلم ر وحیا نکرد

یکباربذش بگو: مکن ای بیحیا مکن

اگر مخی‌ه بهارکه دلت نگادری

اُ‌ه‌قذر بروی بچهٔ مردم نگا مکن