شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
صائب تبریزی - شمارهٔ ۱۹۰

می چسان مغز من آتش روان را پرورد؟

روغن بادام چون ریگ روان را پرورد؟

زود باشد غوطه در بحر تهیدستی زند

چون صدف هر کس یتیم دیگران را پرورد