شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
صائب تبریزی - شمارهٔ ۲۹۱

همان خشک است مژگان گر به خوناب دگر غلطد

نگردد رشته تر چندان که در آب گهر غلطد

که بیرون می دهد راز گلوسوز محبت را؟

عجب دارم ز دست رعشه داران این گهر غلطد