شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
صائب تبریزی - شمارهٔ ۳۴۰

کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد؟

که می ز شرم نگاه تو آب می گردد

همیشه در پی آزار ماست چشم فلک

به قصد شبنم ما آفتاب می گردد