شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسیصائب تبریزی - شمارهٔ ۳۹۲
در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن
خورشید ساغر از لب این بام شد بلند
پرواز مرغ بسمل ازو بیشتر مخواه
بال و پری که در شکن دام شد بلند
در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن
خورشید ساغر از لب این بام شد بلند
پرواز مرغ بسمل ازو بیشتر مخواه
بال و پری که در شکن دام شد بلند