شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
کامبیز صدیقی کسمایی - یاد

در گلستان، گل فراوان است.

این که پرپر می شود، آن سو ترک، آن یک

آن که پرپر می شود، این سو ترک، این یک

می شکوفد

می فشاند عطر خود را

در گلستان باز.

می شود پرپر اگر ده یا اگر صد گل

وحشتی از لشکر طوفان نباید داشت

دهشتی از انقراضِ نسل گل ها نیز.

ریشه هاشان، در زمین، باقی است.

این که پرپر می شود، آن سو ترک، آن یک...

آن که پرپر می شود، این سو ترک، این یک...