یک روز ،

به روی چینهٔ دیوار باغ خواهم رفت .

به دوش شاخ سپیدار

خواهم ایستاد .

قد خواهم کشید ،

برای دیدن تو .

همراه شو با من

تو نیز به روی پنجهٔ پاهای خویش

بایست ،

تا نظاره کنی

قامت خود را !

وآنگاه ،

نزدیکتر بیا

بنشین ،

برای دیدن جسم تکیدهٔ من .

بهار ۱۳۹۰